Feest !

De kinderen zitten in deze periode te veel op een beeldscherm.

Ze maken continu ruzie over spelletjes en raken gefrustreerd. Net als ik. Ik heb altijd al een aversie gehad tegen computers en games. Ik begrijp gewoon niet waarom je iets doet waardoor je je zo gaat voelen. Een spelletje hoort leuk te zijn toch? En anders doe je het niet!

Nu het vandaag lekker weer is, zijn ze eindelijk even lekker naar buiten. Maar daar komt ook een hoop bij kijken. De 1 komt via de tuin, de ander via de voordeur, klepperend aan de brievenbus, waar ik telkens weer een hartverzakking van krijg. Telkens willen ze wat anders pakken, iets lekkers erbij of iets waardoor ik moet opstaan om het voor ze te pakken. Inmiddels ligt onze halve inboedel op het speelpleintje om de hoek van de straat, een bal, een hoepel, een skateboard, step, fiets, tractor, krijt (incl. bakjes en lepels) een springtouw, 2 speelgoedauto’s en nu zijn ook de skeelers uit de kast getrokken.

Als ik er iets van zeg, meerdere malen, en vraag of ze eerst wat spullen terug willen brengen, kijken ze me aan alsof ik een alien ben. Ze blijven gewoon naar mij kijken, en vervolgens sta je daar een soort wedstrijdje te doen. Mopperend in mijzelf, stiekem hopende dat alles gestolen word  en ze er een les uit leren ga ik weer door met waar ik probeerde mee bezig te zijn.

Onze dochter mocht vorige week zondag afzwemmen voor diploma A. Normaal gesproken blijf ik thuis met onze kleine man tijdens haar lessen, maar nu ging ik kijken samen met oma. Ze deed het heel erg goed, en naast een diploma, kregen alle kinderen een medaille, super leuk!

Het thema deze week is dus feest! Manlief is ook jarig, en we vieren nog een uitgesteld kinderfeestje. Een echte disco, met een DJ, lichteffecten, rookmachine, spelletjes, en prijzen! En na afloop natuurlijk patatjes eten.

Reminder aan mijzelf. Discofeestjes voor 6 en 7 jarigen. DOE HET NIET! whahaha. We hadden de hele klas van onze dochter uitgenodigd voor haar verjaardag/A-diploma. Er zitten 17 kinderen in de klas, waarvan er uiteindelijk 13 aanwezig waren, incl. onze dochter. 9 jongens en 4 meiden. Het was één grote chaos, maar iedereen heeft het volgens mij naar hun zin gehad. Respect voor de juf van die klas! Wat een stel zeg…maar dankzij de ervaren DJ, en het kunnen winnen van prijsjes, is het toch erg geslaagd.  

Van te voren hadden we eerst alle losse meubeltjes naar de blokhut verhuisd, en het huis schoongemaakt. Ja eindelijk de keuken goed schoon, de wc en de vloer. “want kinderen maken natuurlijk geen rommel” uhu, binnen 5 minuten hadden we een popcorn vloer en de helft had natte sokken na het eerste rondje drinken. Maar ach, dat hoort erbij. Alles was vrij snel weer aan kant, mede doordat we voor wegwerp hadden gekozen. De patatjes hadden we ook besteld, en die hadden geen minuut later moeten komen, voordat de oorlog uit zou breken. De meiden waren al naar de gang gevlucht.

We hadden de jongste naar mijn moeder gebracht, wat achteraf gezien een hele goede keuze is geweest. Hij wilde het gelukkig ook zelf. Onze kinderen zijn net zo snel overprikkeld als hun moeder. Dus dat was niks geworden. Onze dochter zat ook in het eerste half uurtje al boven te huilen, omdat de jongens zo enorm druk deden. Maar gelukkig heeft ze zich er overheen gezet, en heeft ze lekker gedanst.

Een disco op die leeftijd is ook een heel ding natuurlijk. Ik was zelf volgens mij 11 jaar toen ik een discofeestje thuis vierde. Mijn ouders hadden een paar grote lampen gehuurd (denk ik) en een stel oudere vrienden waren de DJ, met stroboscoop. Het is 1 van de verjaardagen die ik mij het beste kan herinneren. Hieronder zie je een foto van dat feestje, en ja die met dat gekke hoedje en roze opgeknoopte shirt ben ik, lekker charmant. Maar ja, in de jaren 90 kon alles toch?