Lente

Langzaam ontwaak ik. 

Het is de zon die het leven doet ontwaken. De vogels beginnen aan het bouwen van hun nesten en alle plantjes ontkiemen op hun eigen tempo.  Zo is het ook met mij. Er zijn zaadjes geplant die nu hun weg naar de oppervlakte aan het zoeken zijn.

Deze afgelopen periode is enorm snel voorbij gevolgen! Ook al had ik het voornemen om elke week een stukje op mijn website te plaatsen, het is er gewoon even niet van gekomen. Dat geeft niet, het is oké.   

Ik mocht de afgelopen weken een aantal keren op stap naar Zeeland. Op het programma stonden een live dag waar ik met een groep gelijkgestemden heb mogen werken met en aan onze energie. Een 1 op 1 energie dag met mijn coach, en zelfs een retraite van 2 volle dagen met een groep fantastische vrouwen. Het was tijdens deze dagen dat ik echt tijd, energie en aandacht heb besteed aan mij! 

Tijdens NL doet heb ik als vrijwilliger meegedaan. Samen met een groepje andere vrijwilligers (die ik van te voren nog nooit had gezien of gesproken) hebben we tuintjes opgeknapt van mensen in de wijk, die dat zelf niet meer kunnen. Ik wist niet dat ik zo fanatiek een klimop van een muur kon verwijderen! Het gaf mij veel voldoening om zo eens de handen uit de mouwen te steken. 

Mijn eigen tuintje heb ik ook opgeknapt, lekker met plantjes en bloemen in de weer geweest. En we hebben alle grofvuil op laten halen. De fysieke bloghut is ook weer gereed voor gebruik. Dus met het mooie weer in het land heb ik weer helemaal zin om ervan te gaan genieten. Wie weet wat voor moois er gaat ontstaan als mijn creativiteit weer “aan” gaat! 

Mijn personeelsgesprek heb ik inmiddels ook achter de rug. Daar was ik best een beetje nerveus voor. In mijn vorige blogs schreef ik over een loopbaantraject dat maar niet van de grond leek te komen. Ook had ik plannen voor een opleiding. Echter heb ik mij gerealiseerd dat het ook oké is om even helemaal niet bezig te zijn met mijn loopbaan. Dit heb ik dus ook aan mijn manager verteld, die er verassend positief op reageerde. Weet je, soms is het gewoon goed om je te focussen op wat er al is, en daarvan te genieten.  

Ook ben ik eindelijk bij mijn oma langs geweest. Samen met mijn moeder zijn we de trein en de tram ingestapt, op weg naar het verzorgingshuis waar ze sinds eind vorig jaar woont. Die vrouw is al dik in de negentig, en heeft nog bijna twaalf jaar zelfstandig gewoond nadat opa was overleden. Ondanks dat ze een winkelcentrum direct aan het huis heeft, gaat ze nog altijd naar het verderop gelegen centrum. Daar kent iedereen haar, en gaat ze als de koningin in haar scootmobiel langs de winkels. We hebben een hapje gegeten bij de toko, en zijn over de markt gegaan. Even haar kamer bekeken, en kopje koffie gedronken, alvorens weer naar huis te gaan.  

Ik kom mijn tijd wel door zoals je ziet. Daarom probeer ik juist nu ook rust voor mijzelf te pakken waar ik kan. Ik zit nog steeds in de fijne energie van de retraite, en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.