Overgave

Vandaag is het zondag.

Ik heb net mijn eerste blog gepubliceerd. Meteen daarna heb ik de actiemodus aangezet. Eerst heb ik mijn was opgehangen en de andere opgevouwen en weggeborgen. Als je dan toch bezig bent, nog wat rondslingerend afval verzameld, en een paar oude lakens in een zak gestopt voor de recyclebak. Het karton wat stond te wachten heb ik naar de containers gebracht, en meteen het glaswerk meegepakt. De vaatwasser staat te draaien, en nu ben ik dit aan het schrijven.

Dit is een heel gewone zondag, waarin de mogelijkheden om productief te zijn volop aanwezig zijn. Manlief relaxed op de bank, en kinderen spelen met vriendjes of zitten op te telefoon spelletjes te spelen en filmpjes te kijken. Daar gaan mijn gedachten weer, wat zal ik eens doen? Ik wil graag de gangkast opnieuw organiseren, en o ja ik had mijn dochter beloofd om de ramen en kozijnen op haar kamer een sopje te geven. Helaas hebben we vrij snel last van vocht en schimmel in het dakkapel. Maar hé ik heb ook weekend! Zal ik dan toch maar verder met de daimond painting met mijn kinderen erop, een boek lezen? Die eeuwige discussie met mijzelf is soms echt niet te doen. En dan vooral het stuk waarbij ik mijzelf een schuldgevoel aanpraat, als ik iets voor mijzelf kies, alsof ik dan heb gefaald.

De week erop begon niet zo lekker. Ik voelde mij moe en had hoofdpijn. De gehele maandag heb ik vrij nutteloos doorgebracht met het kijken van netflix. Het is de 2e week van school, en de eerste berichten over besmettingen op school druppelen binnen. In de klas van mijn zoon is ook een kindje positief getest. De dag erna kwam daar het nieuws van een 2e, en het vriendelijke verzoek om ons kind een thuistest af te nemen. Nog voor de dag ten einde was, was er een 3e besmetting. Dus de quarantaine gaat nu in voor zijn hele klas. Dat betekend automatisch dat ik mijn andere kind ook thuis moet houden, aangezien ik haar niet naar school kan brengen.

Ik sta er met een dubbel gevoel in. Ga ik ze wel of niet (laten) testen? Wat doe ik met mijn geplande vrije week? Het gevoel dat ik heb zit ergens tussen “zodra ik iets voor mijzelf wil doen word ik gesaboteerd door de omstandigheden” en “wat is, dat is, het zal wel een reden hebben”, en is er een soort berusting. Je kunt het ook zien als slachtofferschap VS overgave. Dit thema heeft de afgelopen jaren ook een hoofdrol gespeeld in mijn leven, en is onderdeel van mijn coachtraject. Het feit dat ik het herken en het kan benoemen zegt mij dat ik hierin al een flink stuk gegroeid ben. De keuze die ik nu maak om uit de slachtoffer rol te stappen en mij aan de situatie over te geven is ook een positieve vooruitgang ten opzichte van het verleden. En terwijl ik dit zo opschrijf besluit ik om gewoon zoveel mogelijk te gaan genieten van mijn kinderen. 

De rest van de week was even door buffelen op het werk, veel overleggen en inhoudelijke discussies. en dat is een uitdaging met 2 kinderen thuis. Maar gelukkig was daar eindelijk de vrijdagavond! Dat betekend bij ons thuis, liedjesavond! We sluiten onze telefoons aan op de televisie, en kunnen zo liedjes toevoegen aan een gezamenlijke afspeellijst in youtube. Op deze avonden drinken we een borrel, en mogen de kinderen laat naar bed. (en mama ook ;-) )De videoclips roepen verschillende herinneringen op, en we gaan van hot naar her in het muziek genre.

Over herinneringen gesproken. Vrijdag ochtend werd ik ineens gebeld door een collega vriendinnetje die ik al een eeuwigheid niet had gesproken. Het was een fijne verassing, en goed om bij te kletsen. We spraken veel over mijn vader, die helaas van ons is heengegaan afgelopen augustus. Later die dag had ik ook een gesprekje met een andere collega die eveneens haar vader heeft verloren afgelopen jaar. Deze week heb ik veel aan mijn vader gedacht.

Ook heb ik veel nagedacht over verhalen waarover ik kan schrijven. Zo ook midden in de nacht, als ik weer eens wakker word van een droom, en half in slaap bedenk dat ik het eigenlijk zou moeten opschrijven, het vervolgens niet doe, en het inderdaad in de ochtend weer ben vergeten. Ik heb wel het e.e.a. opgeschreven, en heb weer nieuwe ideeën voor een boek. Helaas is dit ook meteen mijn grootste probleem, te veel ideeën om uit te kiezen haha. Waar begin ik nou mee? En hoe kies je welk verhaal je uit wilt werken? Heb jij nou ook een schrijfambitie en heb je tips voor mij, dan hoor ik deze graag van je.

Wat komende week gaat brengen weet ik natuurlijk nog niet, in ieder geval hoef ik dus niet te werken, en heb ik de kinderen thuis. We gaan lekker spelletjes doen, en rommelen in huis. Ik had natuurlijk wel wat plannetjes op dat gebied, die ik hoop ook op te  kunnen pakken. Verder heb ik mij opgegeven voor een online challenge voor mijn persoonlijke groei en goede voornemens. Deze duurt 5 keer 1,5 uur en is gelukkig in de avonden, zodat ik mij daar ongestoord mee bezig kan houden. Ik ben heel benieuwd of het mij iets gaat brengen. 

Zijn er dingen waarover jij meer zou willen lezen?

Of heb je vragen voor mij, laat het weten in een reactie onder deze post, of mail mij op info@shadowsbloghut.com.

Vond je dit een leuk blog? Deel hem met je omgeving via de knoppen onderaan deze pagina.

Liefs Jennifer A.K.A. Shadow